- таулланыме
- таулланыме1. прич. от таулланаш2. в знач. сущ. бушевание, буйство, разрушительный характер (ветра)
Мардеж таулланымын пытымыжым вучена. Подождем, когда кончится бушевание ветра.
3. в знач. сущ. перен. буйство, неистовство, скандал(Книгам возышо-влак да Нестор Ивановичын) таулланымыштым шотыш налде, пӧлемыш пурен шогальым. [/i]«Ончыко»[/i] Я, не обращая внимания на буйство пишущих книгу и Нестора Ивановича, заскочил в комнату.
Марийско-русский словарь . 2015.